نانوذرات مغناطیسی عامل دار برای جداسازی و خالص سازی پروتئین ها و پپتیدها
نانوذرات به دلیل خواص شیمیایی و فیزیکی قابل توجه خود به طور گسترده برای کاربردهای مختلف زیست پزشکی مورد استفاده قرار گرفته اند.

سطح نانومواد را می توان با عاملی سازی تغییر داد تا مکان های شناسایی و اتصال قوی بین ماکرومولکول های بیولوژیکی و نانوساختارها ایجاد شود. دانشمندان از این واقعیت در خالص سازی و استخراج ماکرومولکول های زیستی مانند پروتئین ها استفاده کرده اند، به ویژه با استفاده از نانوذرات مغناطیسی که می توانند توسط یک میدان مغناطیسی خارجی دستکاری شوند. عوامل عامل دار شامل پلیمرهای مصنوعی و طبیعی، آنتی بادی ها، مولکول های زیستی یا مواد زویتریونیک و همچنین نانومواد مختلف مانند نانومواد مبتنی بر کربن و نانوذرات اکسید فلزی هستند. اتصال با هدف مستقیماً تحت تأثیر اندازه، انرژی سطح و بار ذرات است. آبگریزی و آب دوستی نانوذرات یکی دیگر از ملاحظات مهمی است که بر خالص سازی انتخابی پروتئین ها توسط نانوذرات مغناطیسی تزئین شده تأثیر می گذارد.


لینک کامل دانلود مقاله:


https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S016599362100114X

قبلیدستگاه XRF
بعدیتولید برق به وسیله جزر و مد
یک ارسال نظر